ไม่เคยรู้วันเวลา ว่าวันนี้วันอะไร
ไม่เคยรู้ว่าทำไม เธอจะไม่กลับมา
ปล่อยชีวิตซังกะตาย อยู่ในห้องกาลเวลา
แต่ละวันได้แค่ลืมตา แต่ฉันไม่ลืมเธอ
ฉันหวังว่าจะได้ยิน เสียงเคาะประตูอีกครั้ง
ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาที่ห้องห้องเดิม
กลับมาเติมชีวิต กลับมาเติมหัวใจ
กลับมาทำให้ฉันมีแรง และลุกขึ้นไปอีกครั้ง
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงที่เคยมีเยื่อใย
ความหลังที่เรา เคยฝันใฝ่
กับหมอนใบเดิมทั้งสองใบ
แต่ฉันลุกมาอยู่คนเดียวตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงอยู่กับลมหายใจ
ที่มันไร้พลังจะก้าวไป ตั้งแต่วันที่ฉัน ไร้เธอ
เส้นผมและรอยจางๆ บนเตียงของเราตรงกลาง
บังคับให้ใจมันยัง ฟุ้งซ่านและวุ่นวาย
กี่วันและคืนดีๆ มันยังชัดเจนอย่างนี้
ก็ไม่คิดว่ามันจะมี วันนี้ที่เสียใจ
ฉันหวังว่าจะได้ยิน เสียงเคาะประตูอีกครั้ง
ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาที่ห้องห้องเดิม
กลับมาเติมชีวิต กลับมาเติมหัวใจ
กลับมาทำให้ฉันมีแรง และลุกขึ้นไปอีกครั้ง
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงที่เคยมีเยื่อใย
ความหลังที่เรา เคยฝันใฝ่
กับหมอนใบเดิมทั้งสองใบ
แต่ฉันลุกมาอยู่คนเดียวตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงอยู่กับลมหายใจ
ที่มันไร้พลังจะก้าวไป ตั้งแต่วันที่ฉัน ไร้เธอ
ฉันหวังว่าจะได้ยิน เสียงเคาะประตูอีกครั้ง
ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาที่ห้องห้องเดิม
กลับมาเติมชีวิต กลับมาเติมหัวใจ
กลับมาทำให้ฉันมีแรง และลุกขึ้นไปอีกครั้ง
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงที่เคยมีเยื่อใย
ความหลังที่เรา เคยฝันใฝ่
กับหมอนใบเดิมทั้งสองใบ
แต่ฉันลุกมาอยู่คนเดียวตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงอยู่กับลมหายใจ
ที่มันไร้พลังจะก้าวไป ตั้งแต่วันที่ฉัน ไร้เธอ
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงที่เคยมีเยื่อใย
ความหลังที่เรา เคยฝันใฝ่
กับหมอนใบเดิมทั้งสองใบ
แต่ฉันลุกมาอยู่คนเดียวตั้งแต่เธอจากไป
ฉันนอนจมอยู่บนเตียงอยู่กับลมหายใจ
ที่มันไร้พลังจะก้าวไป ตั้งแต่วันที่ฉัน ไร้เธอ